Creatopia

Veel van het werk is al door anderen gedaan'.

Wat een leuk medium is internet toch...en soms zo gemakkelijk. Ik herinner me nog steeds de uitspraak van Mark Heleven, de man achter het al eerder vermelde www.creax.net, dé portalsite over creativiteit en innovatie. 'Veel van het werk is al door anderen gedaan'.
En zo las ik hier vandaag een uitgebreid verslag over de Kwaliteitsconferentie in Iran. Steve Unwin heeft het zo uitstekend beschreven dat ik me zelf de opdracht kan besparen.

Ook zo voor boekenlijstjes... het zal jullie niet ontgaan zijn dat ik een fervent lezer ben. Ik ben ook iemand die graag rondkijkt in de boekenkasten van anderen. Echte kasten of virtueel. En toen ik door het lijstje van Mark Raison op zijn creativiteitssite scrollde, stuitte ik op 'The art of looking sideways'. Een intrigerende titel die prompt leidde tot een bestelling bij Proxis.  Na mijn vakantie vond ik het zware pak op mijn bureau. Een kanjer van een boek, boordevol inspiratie, zowel grafisch als qua teksten.  Ik zo er zowaar bijna een ode aan salontafels en salontafelboeken over gaan schrijven. En voor dit boek dan niet als ' showing off', maar om het steeds bij de hand te hebben, er regelmatig in te kunnen bladeren. Zomaar... Of zoals iemand het formuleerde:"The Art of Looking Sideways has me in its grasp and won’t let go!"

Over doelen en saboteurs

Vroeger schreef ik al eens iets over de website ’43 things’ waar mensen de 43 dingen die ze graag  willen, noteren, bekendmaken en opvolgen. Je kan zo zien wat er in de cyberwereld zoals gewenst wordt.  In de top 4 staat ‘write a book’. Ik wist niet dat dit wereldwijd z'n populair doel was.
En wie gaat al die dingen lezen als iedereen zich plots aan het schrijven zet?
43 things is een aantrekkelijke website, die blijkbaar heel wat mensen  aan ’t denken en aan ’t wensen zet.  Worden de 43 dingen ook echt gerealiseerd? Daarvan zijn heel wat minder sporen te vinden.
Om echt krachtig doelen neer te zetten zijn er bepaalde vormvoorwaarden.  Binnen NLP worden ze ‘outcome frame’ genoemd. Veel belang wordt er gehecht aan de vormwoorwaarden van een doel, nl. • Positieve verwoording
• Binnen de eigen controle (heb je er zelf invloed op?)
• Resultaten zijn testbaar, meetbaar, concreet  ( bv.  een doel als ‘meer schrijven’ is niet concreet, niet meetbaar)
• Doel kadert in een bepaalde context
• Het gestelde doel heeft een positief effect
Vragen die kunnen helpen bij doelformuleringen zijn:
• Wat wil je?
• Hoe weet je dat je bereikt hebt wat je wil bereiken?
• Wat houd je tegen? Ben je bereid daar iets aan te doen?
• Hoe ga je initiatief nemen? Welke hulpmiddelen ga je gebruiken?
• Waar, wanneer, met wie en hoelang?
• Waarom wil je het zo graag?
• Wat is het effect voor jou en voor de anderen?
• Is het allemaal de moeite waard?

Als doelen onduidelijk geformuleerd worden, geeft dit speelruimte voor de kleine saboteur in ons.  Over hoe die aan het werk gaat en hoe je ertegen te beschermen, is beschreven in een grappig en zeer praktisch boekje “The little saboteur. Get things done in life by conquering your weaker self”

Als “43 things” er in slaagt om op een of andere manier iets te doen aan de vormgeving van de doelen, kan het een superkrachtige motor worden.  Het zou dan ook wel kunnen dat er een heleboel minder mensen meedoen, het is niet meer vrijblijvend.  We kunnen er dan niet meer onderuit. Een stukje speelsheid verdwijnt wel, maar maar plaats voor duidelijk  neergezette resultaten.

Een website waar je wel het engagement van ‘ write a book, write more’  concreet kan maken, is 100 words  Hier schrijven deelnemers gedurende een maand elke dag exact 100 woorden. .  Aan het eind worden de schrijfsels van diegene die het effectief gedaan hebben gepubliceerd. van de maand worden diegenen die het gedaan hebben gepubliceerd. Heel wat minder vrijblijvend. Ik vraag me af of er ook gelijaardige sites te vinden zijn, over andere  onderwerpen.  Als je er een weet, mag je ze zeker hier doorgeven.

t is maar hoe je het bekijkt

'Tijdens de Antwerpse boekenbeurs in november viel mijn oog op een pocketuitgave met de titel ‘Did you spot the gorilla? How to Recognise Hidden Opportunities’. Omdat ik zelf ooit tijdens een workshop ‘de gorilla niet zag’, was ik heel benieuwd wat prof. Wiseman en zijn team psychologen hierover allemaal te vertellen hadden. Om zijn veelbelovende titel – beslist wel nuttig voor Creatopia- en om de getekende gorilla’s die heel wat  pagina’s bevolken, kocht ik het boekje meteen.

Thuisgekomen legde ik de nieuwe oogst boeken op tafel. Mijn veertienjarige zoon neusde kritisch door de stapel. De schreeuwerige titel trok zijn aandacht. Hij had het filmpje blijkbaar ook al eens gezien tijdens een uitzending van Bart Peeters’ wetenschaps-programma ‘Hoezo?’. Geïnteresseerd las hij de inleidende pagina. “Ik wil dit boek graag lezen, mag ik het meenemen naar mijn kamer?” vroeg hij vrij snel. “Ga jij een Engelstalig boek over psychologie lezen?” vroeg ik enigszins verbaasd. Een beetje tot mijn spijt is lezen niet zijn grootse interesse.

“Nee hoor, dit boek gaat over goochelkunst en is geschreven door een professionele goochelaar die vele prijzen heeft gewonnen.”

“ Prof. Wiseman is een psycholoog die o.a. gewerkt heeft aan de Cambridge University”

“Nee hoor, hij is goochelaar en lid van de ‘Magic Circle’

Elk van ons had vanuit het eigen interessegebied naar de boodschap op de eerste pagina gekeken. Beiden hadden we gelijk. In het boek staan heel wat psychologische verklaringen, maar ook heel wat verklaringen voor simpele goocheltrucs, die uiteraard met het al dan niet zien van ‘gorilla’s te maken hebben. Grappig is natuurlijk dat het hoofdthema van het boek ‘ je ziet alleen wat je wilt zien’ (en hoe meer oog krijgen voor mogelijkheden door door die begrenzing heen te gaan) al van toepassing was op die inleidende pagina.

Om het filmpje te zien of er meer over te weten te komen zonder het boek te kopen of te lezen kan je terecht op 7.5 MB Java Applet opaque gorilla from Simons and Chabris.             

Tijdens een interview vertelde een schrijfster eens dat één van haar boeken zou uitgegeven worden in verkorte versie. Ze had echter de editor die zou instaan voor de opdracht het werk moeten laten overdoen. Die had op dat ogenblik blijkbaar moeilijkheden in haar relatie…en alles wat er in de verkorte versie overbleef waren de relatie-gerichte thema’s. Terwijl het boek eigenlijk zou moeten gaan over het schrijven zelf. Ieder maakt zijn eigen realiteit. Je ziet waar je mee bezig bent én datgene wat je wil zien.

Een paar dagen geleden, tijdens een vergadering, merkte iemand terloops op: “Als die hype rond innovatie en creativiteit, waar is dat nu voor nodig? En heeft het nu al iets nuttigs bijgebracht? Kan je er geld mee verdienen? Noem me nu eens iets recents,  één ding dat echt innovatief is,…” Met z’n vijven starten we met opsommen…maar telkens werden de voorbeelden neergehaald.   “Dat is niet echt nieuw, zo innoverend is dat toch niet, niet echt belangrijk,….” Zelfs het grote commerciële succes van de Senseo werd niet als geldig voorbeeld aanvaard. Het gaat toch maar om een soort eenvoudige expresso…Niks nieuws dus….

’t Is maar hoe je het bekijkt…

Vanmiddag hoorde ik op de Radio 1 Gerard Unger vertellen over zijn beroep, het ontwerpen van lettertypes. Letters… er zijn al zoveel lettertypes,… hoe innovatief kan je daarmee zijn? “Ze bestaan toch al, wijzigingen zijn toch enkel frivoliteiten. ” hoorde ik mij gesprekspartner uit de vergadering al zo zeggen. Unger vertelt dat hij een milieuvriendelijk lettertype heeft ontworpen. Hoe? Het lettertype is zo bedacht, berekend en gemaakt dat er tot 10 % meer tekst op een bladzijde kan, zonder de leesbaarheid te verminderen. Een aanziendelijke papierbesparing… Zinvol? Innovatief? Ik kijk in ieder geval uit naar de tentoonstelling Beelden en letters en zal nu met iets meer aandacht geven aan al die letters die ik daglijks zoveel gebruik.